विचार विमर्श

गजल पिर   पखालेर   आँशुले    हाँस्न   खोज्दैछ जिउंतिउँ गरेर दुइ दिन बाँच्न खोज्दैछ | मुग्लानको छोरा फर्किने बाटो हेर्दैछ बाउ बैतर्नी  अगाडी   छातीमा टाँस्न खोज्दैछ | उ  तडपिंदैछ देशमा सान्ति  छाएको हेर्न साएद खुसिले  मृत्युमायाँ गास्न खोज्दैछ | उ बाचुन्जेल .................................  हिंड्यो हतियार बनाएर लेखि गजल हरु सायद जिउँदा कुरीतिहरु मास्न  खोज्दैछ | नसोच्नु   निर्धो   कसैले    कमजोर  छैन  उ तिम्रो थकाइमा गित बनि नाच्न खोज्दैछ | ''राज'' रुपा गाउँपालिका ३  (कास्की) हाल अफगानिस्तान ३०/०५/२०१८  

गजल मेरो त् जिन्दगीको कथा येहीं पुरा भो कति दुख त् भोगीसकें कुनै अधुरा भो | कसम त् खाएकै हो   बाचा पुरा गर्ने समयको कालखण्ड मा चूराचूरा भो | न्याय कानुन  संबिधान र प्रजातन्त्र थर्काइ खानेका बलिया  पाखुरा भो | उ सोध्दै थीइ   आफु पुग्ने बाटो कता देखाउने  संगै  इज्जत झुरा झुरा भो | हे सरकार ! यो देश भन्दा जंगेको राम्रो तिम्रा कुरा त् के कुरा सब माकुरा भो | ''राज'' रुपा गाउँपालिका ३ (कास्की) हाल अफगानीस्तान   ३०/०५/२०१८ 

गजल जिन्दगीनै  सुम्पिएर  मुस्कान  पैंचो माग्छु पुग्दैन  यदि भने  म  मुग्लान   पैंचो माग्छु |  शीत को दुबो  सरि नचिस्सिउन  आँखाहरु सरकार ! उनि रुनै नपर्ने बिधान  पैंचो  माग्छु | फुल्यौ   जसरि  तिमि यो  दिलको बगैंचामा भंवरा र फुलका बिचको सम्मान पैंचो माग्छु | सरस्वती  साक्षात्  तिमि  बरदान   पाएकी तिम्रै भक्त हुँ  मायाँको खजान  पैंचो माग्छु | टिप्न  आएछन  यदी  कसैले  काँडा    बनेर   च्वास्स घोची माली संग मेरी जान  पैंचो  माग्छु | ''राज'' रुपा गाउँपालिका ३  (कास्की)  हाल काबुल २९/५/20१८

( एउटी साथि को आत्मकथा ) जिन्दगि का तिता मिठा बसन्त हरु पार गर्दा गर्दै आज एस्तो संघार मा ठोक्किएको छु मानौं जिन्दगि नै येहाँ आएर टक्क रोकियो |स्वास प्रस्वास ठिक संग चल्दै गरेको यो जिउँदो लास बिगत सात बर्ष देखि पल्टेको पुरानो खाटमा बसेर माथि छानो मा जाल बुनी रहेको माकुरा लाइ हेर्दै गर्दा अबत खाट्का खुट्टा पनि हल्लिसके तर आज सम्म न त् त्यो माकुराको जालो बनेर सकियो न त् मैले चाहेको जस्तो भयो | खुसि संग एउटा अधम बिस्वास को नाता भित्र बाँधिएर कुनै छल कपट नगरिकन आफ्नो कलेजो को आड मा राखेको थिएँ मैले उसलाई | भरोसा पनि थियो मलाई उ एउटा असल मित्र हो , दुख सुख मा साथ् दिने ,आत्मविश्वास दिने मित्र को दृष्टि ले हेरेको थिएँ मैले सधै भरि | हामीले कहिलै मित्रताको परिधि लाइ उधार्न खोजेनौं | येसरी नै दिन हरु बितिरहेका थिए हामि दुइ जना को मित्रता मा | उमेर बढ्दै गयो सरिरका बनावट हरु पनि बिस्तारै परिवर्तन हुँदै गए तेस्को साथ् साथमा उसको दुनियाँ लाइ हेर्ने नजर मा पनि परिवर्तन हुन थालेको पत्तै भएन मलाइ | उ अब धनि गरिबी जात भात् को फरक लाइ चिन्ने भै सकेछ ,पैसा लाइ धेरै मायाँ गर्न थालेछ , उ

कलम :राजन गिरी  "राज" आज जसलाई पनि हेर्यो सुन्यो समाजको विकासका कुरा  गर्छन एसमा सहभागी ठुला बडा तथा बृद्ध , शिक्षित्,अशिक्षित्,डाक्टर ,इन्जिनियर,वोकिल,या राजपत्राधिकारी सबै संलग्न छन् | कसैले सोध्यो , तपाइले समाज विकासको लागि के गर्नु भयो  एदी भने, उनि हरू बिभिन्न संघ ,संस्था तथा अनेक संगठनको  नाम लिएर म त्याहाँ  पदाधिकारी छु ,तेसै बाट समाज सेवा गर्छु भन्ने जवाफ आउँछ | यो जवाफ बाट उस ब्यक्तिको लक्ष्य नै दिशाहीन लाग्छ किनकि जो ब्यक्ति एक भन्दा अधिक संस्थाहरुमा पदाधिकारी छ उसले कसरि आफ्नो कार्य सही  एवं सफलता पुर्वक निभाउन सक्लार ! यो  आफैंमा एउटा ठुलो प्रश्न हो | एदि समाजमा उनि हरुले गरेका योगदानको गाथा सोध्ने हो भने , प्रतिभाशाली छात्र छात्रा हरुको सम्मान समारोह अथवा सामाजिक भवन निर्माण हेतु चन्दा संकलनमा मात्रै सिमित हुन्छन | के येही समाजको विकास हो ? समाजको विकासमा संस्थाको मूल उदेश्य शिक्षा हुनु पर्दछ किनकि शिक्षालेनै समाज तथा देशको भविष्य निर्धारण गर्दछ | समाजको विकासमा दोस्रो महत्वपूर्ण कार्य भनेको समाजका अधिकारको रक्षा गर्नु तथा समाजलाई उत्तम दिशा प्रदान गर्नु ह